قتل زنان باردار توسط شریک عاطفی در ایالات متحده
قتل زنان باردار توسط شریک عاطفی، یکی از جدی‌ترین اشکال خشونت جنسیتی در ایالات متحده است که به عنوان عامل اصلی مرگ‌ومیر زنان در دوران بارداری و پس از زایمان شناخته می‌شود (Wallace et al.). این پدیده اغلب در نتیجه اختلافات بر سر نگه داشتن فرزند یا عدم تعهد شریک عاطفی در روابط غیررسمی رخ می‌دهد.
روابط غیررسمی، که فاقد تعهد قانونی یا اجتماعی هستند، می‌توانند زنان را وارد موقعیتی آسیب‌پذیر کنند و خطر خشونت را افزایش دهند. این مقاله به بررسی این بحران، عوامل زمینه‌ساز، نقش عدم تعهد مردان در روابط غیررسمی، و راهکارهای پیشگیری با تمرکز بر ایالات متحده می‌پردازد.
تعریف قتل زنان باردار و روابط غیررسمی
قتل زنان باردار توسط شریک عاطفی به قتل عمد زنان در دوران بارداری یا دوره پس از زایمان (تا یک سال پس از زایمان) توسط شریک عاطفی فعلی یا سابق اشاره دارد. این قتل‌ها اغلب با خشونت خانگی مرتبط هستند و می‌توانند نتیجه اختلافات بر سر بارداری، مسائل مالی، یا نابرابری‌های جنسیتی باشند (CDC).
روابط غیررسمی به روابط عاطفی یا جنسی بدون تعهد قانونی یا رسمی، مانند ازدواج، اشاره دارند. این روابط شامل همزیستی بدون ازدواج، روابط عاطفی طولانی‌مدت بدون تعهد قانونی، یا روابط کوتاه‌مدت هستند. عدم تعهد در این روابط به معنای اجتناب شریک (اغلب مرد) از پذیرش مسئولیت‌های عاطفی، مالی، یا قانونی، به ویژه در مواجهه با بارداری است.
قتل زنان باردار در ایالات متحده
قتل توسط شریک عاطفی عامل اصلی مرگ‌ومیر زنان باردار در ایالات متحده محسوب می‌شود. مطالعه‌ای در سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۹ نشان داد که حدود ۵۵٪ از مرگ‌ومیر زنان باردار یا پس از زایمان به دلیل قتل توسط شریک عاطفی بوده است (Wallace et al.). این رقم بسیار بالاتر از علل پزشکی مانند خونریزی یا عفونت برانداز می‌شود. در سال ۲۰۲۱، از حدود ۴,۹۷۰ زن قربانی قتل در ایالات متحده، ۳۴٪ توسط شریک عاطفی و ۱۶٪ توسط سایر اعضای خانواده کشته شدند، که در مجموع ۵۰٪ از قتل‌های زنان را شامل می‌شود (BJS). با جمعیت زنان حدود ۱۶۸ میلیون نفر، این معادل نرخ تقریبی ۱.۴۸ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر برای قتل‌های مرتبط با شریک عاطفی یا خانواده است.
در سال ۲۰۲۳، نرخ کلی قتل زنان ۲.۶ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر بود (BJS). با فرض حفظ نسبت ۵۰٪، نرخ قتل‌های مرتبط با شریک عاطفی یا خانواده حدود ۱.۳ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. این نرخ نشان‌دهنده یک مشکل مداوم است که با عواملی مانند دسترسی گسترده به سلاح گرم و کمبود حمایت‌های اجتماعی تشدید می‌شود.
نقش عدم تعهد در روابط غیررسمی
عدم تعهد مردان در روابط غیررسمی نقش مهمی در افزایش خطر قتل زنان باردار ایفا می‌کند. این عامل از طریق چندین مکانیسم عمل می‌کند:
1. فشارهای روانی
بارداری می‌تواند تنش‌های موجود در یک رابطه غیررسمی را تشدید کند. عدم تعهد شریک عاطفی، مانند امتناع از پذیرش نقش پدری یا حمایت عاطفی، می‌تواند احساس ناامنی و اضطراب را در زنان باردار افزایش دهد. این فشارها ممکن است به مشاجرات شدید منجر شوند که در برخی موارد به خشونت و قتل خاتمه می‌یابند (Lewis et al.).
2. فشارهای اقتصادی
در روابط غیررسمی، مردان اغلب از پذیرفتن مسئولیت‌های مالی مرتبط با بارداری و فرزندآوری اجتناب می‌کنند. این امر می‌تواند زنان باردار را در موقعیت‌های اقتصادی شکننده قرار دهد، به ویژه اگر به تنهایی قادر به تأمین هزینه‌های مراقبت‌های دوران بارداری یا فرزند نباشند. این فشارهای مالی می‌توانند باعث درگیری‌های خانوادگی بشنود که گاهی به خشونت مرگبار ختم می‌شوند (UN Women).
۳. فقدان حمایت‌های اجتماعی و قانونی
روابط غیررسمی معمولاً از حمایت‌های اجتماعی و قانونی کمتری برخوردارند. زنان باردار در این روابط ممکن است به خدمات مشاوره، پناهگاه‌های امن، یا کمک‌های قانونی دسترسی نداشته باشند، که آن‌ها را در برابر خشونت آسیب‌پذیرتر می‌کند. نبود قوانین مشخص برای حمایت از زنان در روابط غیررسمی می‌تواند مردان را به اعمال خشونت جسورتر کند، زیرا از عواقب قانونی کمتری می‌ترسند (Lewis et al.).
۴. هنجارهای فرهنگی
در برخی جوامع، عدم تعهد در روابط غیررسمی به عنوان رفتاری قابل‌قبول تلقی می‌شود. این باورها می‌توانند خشونت علیه زنان باردار را توجیه کنند یا مانع از مداخله به موقع جامعه شوند. برای مثال، در فرهنگی که مسئولیت پدری تنها در ازدواج رسمی به رسمیت شناخته می‌شود، مردان ممکن است خود را از تعهدات نسبت به شریک باردارشان معاف بدانند، که می‌تواند به بی‌توجهی یا خشونت منجر شود (UN Women).
۵. اختلافات بر سر نگه داشتن فرزند
اختلافات بر سر نگه داشتن فرزند یکی از عوامل اصلی تشدید خشونت در روابط غیررسمی است. بارداری می‌تواند به عنوان یک نقطه عطف در رابطه عمل کند، جایی که عدم تمایل شریک به پذیرش مسئولیت فرزند، می‌تواند به مشاجرات شدید منجر شود. این اختلافات گاهی به تلاش برای کنترل تصمیم زن از طریق خشونت، از جمله قتل، خاتمه پیدا می‌کند (Wallace et al.).
تأثیر همه‌گیری کووید-۱۹
همه‌گیری کووید-۱۹ خطر خشونت شریک عاطفی و قتل زنان را افزایش داد. قرنطینه‌ها و محدودیت‌های اجتماعی باعث شدند زنان زمان بیشتری را با شرکای خشونت‌گر خود سپری کنند، در حالی که دسترسی به خدمات حمایتی کاهش یافت. در ایالات متحده، خشونت شریک عاطفی غیرکشنده در شهرهای بزرگ در طول همه‌گیری بیشتر شد، که می‌توانست به قتل منجر شود (Lewis et al.). این موضوع بر نیاز به سیستم‌های حمایتی قوی‌تر در زمان‌های بحران تأکید دارد.
عوامل تشدیدکننده خاص در ایالات متحده
علاوه بر عدم تعهد در روابط غیررسمی، عوامل دیگری نیز به نرخ بالای قتل زنان باردار در ایالات متحده کمک می‌کنند:
- دسترسی به سلاح گرم: بیش از نیمی از قتل‌های شریک عاطفی در ایالات متحده با سلاح گرم انجام می‌شود. حضور سلاح گرم در موقعیت‌های خشونت خانگی احتمال مرگ زن را پنج برابر افزایش می‌دهد (Campbell et al.).
- نابرابری‌های نژادی: زنان سیاه‌پوست و بومی آمریکا به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر قتل‌های شریک عاطفی قرار دارند. در سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۲۱، زنان سیاه‌پوست ۲۹.۹٪ از قربانیان قتل شریک عاطفی را تشکیل می‌دادند، در حالی که تنها ۱۳.۴٪ از جمعیت زنان را شامل می‌شدند (CDC).
- کمبود سیستم‌های نظارتی: نبود کدگذاری قانونی قتل زنان در ایالات متحده مانع از جمع‌آوری داده‌های دقیق و پیشگیری مؤثر می‌شود (Lewis et al.).
نتیجه‌گیری
قتل زنان باردار توسط شریک عاطفی یک بحران جدی در ایالات متحده است که ریشه در نابرابری‌های جنسیتی، دسترسی به سلاح گرم، و عدم تعهد در روابط غیررسمی دارد. اختلافات بر سر نگه داشتن فرزند و فشارهای روانی و اقتصادی ناشی از عدم تعهد مردان، زنان باردار را در معرض خطر خشونت مرگبار قرار می‌دهد. با تقویت قوانین، ارائه حمایت‌های اجتماعی، و تغییر هنجارهای فرهنگی، می‌توان از این فجایع پیشگیری کرد و ایمنی زنان باردار را تضمین نمود.
بدون دیدگاه