کشور الجزایر حدود یک و نیم قرن توسط فرانسه استعمار شده بود، تا سال 1962 که مردم این کشور تونستن بعد از 8 سال جنگ و درگیری، استقلال خودشون رو بدست بیارن. اما طی سال‌های استعمار، ظلم زیادی به زنان الجزایر شد که هرگز از حافظه تاریخ پاک نمیشه!
ماجرا از جایی شروع شد که امپراتوری فرانسه، برای تثبیت استعمار و اشغال نظامی الجزایر، تصمیم به ترویج فرهنگ فرانسوی بین مردم این کشور گرفت. بنابراین، به عنوان اولین گام، دفتر پنجم ارتش فرانسه، شروع به انجام عملیات روانی و تبلیغ پوشش زنان فرانسه در کنار تخریب حجاب زنان الجزایری کرد. با همین هدف، عکاسان فرانسوی تصاویر زیادی از زنان محجبه الجزایر تهیه و توی مجلات چاپ کردن. علاوه بر این، در ژوئیه 1957، برای اولین بار صدای خانمی مسلمان به اسم نادیرا، از رادیو پخش شد که علیه حجاب صحبت می‌کرد!
در ادامه این استراتژی، پروژه‌های الجزایرِ جدیدِ فرانسوی و رُنِسانسِ ملیِ الجزایر به اجرا گذاشته شد. به این ترتیب، در و دیوار شهرهای الجزایر، با شعارهای فریبنده‌ای مثل “اگر زیبا هستید، خودتان را نمایش دهید” یا “مثل بقیه زنان خودتان را آشکار نمایید” پر شد و تونست خانم‌ها رو به شدت تحت تاثیر قرار بده. حالا دیگه الجزایر تبدیل شده بود به بستر اعتراضات و سخنرانی‌های پرشور، با موضوعِ دعوت به فرانسوی‌شدن! که یکی از اصلی‌ترین قسمت‌های این جریان، تغییر پوشش خانم‌ها بود!
جالبه بدونید ارتش فرانسه، برای تسریع روند تغییرات، رویدادهای نه به حجاب رو برای زنان الجزایری با حضور خبرنگاران برگزار کرد. به گواه اسناد تاریخی، خانم‌های روستایی که به این مراسم آورده شدن، به خاطر برداشتن حجاب‌شون جلوی دوربین، پول دریافت می‌کردن! عده‌ای هم مثل مونیک آمِزیانِه، دختر 18 ساله، با تهدید به اعدام برادرش، مجبور به برداشتن حجاب شدن!
البته استفاده از افراد مشهور هم، تاثیر زیادی روی مردم داشت! مثل عبدالعلی لَخداری، رهبر مذهبی که در ازای امتیازات خاص، با فرانسه همکاری و حجاب رو خیالی و افراطی اعلام می‌کرد. به این ترتیب، فرانسوی‌ها تونستن با اجرای یه پروژه بزرگ و فریب دادن زنان و دختران الجزایری، هویت و فرهنگ مردم رو ازشون بگیرن و سال‌های زیادی با سرابِ فرانسوی‌شدن، الجزایر رو تحت استعمار خودشون دربیارن. حالا سوال اینجاست که آیا این داستان جایی در قرن بیستم تموم شده؟ یا اینکه همچنان و تا همین امروز ادامه داره؟!…