تجاوز به مردان در میدان جنگ

تجاوز همجنس‌گرایانه – مرد به مرد – اگرچه کمتر مورد تایید و سیستماتیک است، اما با توجه به نحوه برخورد آن با مفاهیم تثبیت‌شده مردانگی، کمتر تبلیغ می‌شود. تجاوز جنسی در جنگ – خواه دگرجنس‌گرا و خواه همجنس‌گرایانه – ساختار دوباره‌ای برای جنسیت تعریف می‌کند. وقتی مردان مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند، شبیه زنان تضعیف می‌گردند. آن‌ها به وضعیت درماندگی رسیده و زنانه می‌شوند. در این مثال، جنسیت به شکل وحشتناکی از بدن بیولوژیکی فاصله می‌گیرد.

به گفته ایوت آبرامز، از هر دو زن، یک زن در آفریقای جنوبی به دلیل نهادینه شدن خشونت، که با برده‌داری شروع شده و پس از آن با جنگ‌های استعماری تداوم می‌یابد، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. این احساس خشونت‌آمیز از تروما، زیربنای تمام چارچوب‌های سیاسی مانای امروزی است. هر چه دنیای ویرانه حاصل از جنگ گسترش می‌یابد، شناخت تجاوز جنسی به عنوان سیاستی که ممکن است در شکل دیگر بروز کند، ضروری می‌شود. با این وجود، ژنرال مشرف از پاکستان با انکار ادعای زنان پاکستانی در پاییز 2005 اشاره می‌کند که بسیاری از آن‌ها برای دریافت حمایت مالی و ویزا از خارجی‌ها، ادعاهای نادرست یا اغراق‌آمیزی نسبت به تجاوز جنسی مطرح کرده‌اند. او تجاوز به عنف را به “اتفاقی پولساز” برای کسانی که میخواهند به خارج سفر کنند، تشبیه می‌کند. او این کار را علی‌رغم تبلیغاتی که پیرامون «مختار مای» منتشر شده بود، همان کسی که به دستور یک جرگای روستایی در سال 2002 برای انتقام مورد تجاوز قرار گرفته بود، و تهدیداتی علیه زندگی «شازیه خالد» پس از رسانه‌ای شدن تجاوز او وجود داشت، انجام داد. فمینیست‌های پاکستانی خشمگین شده، به خیابآن‌ها آمدند تا نظر متقابل خود را نشان دهند.