جنایات آمریکایی‌ها در قبال زنان فیلیپین

جنگ بر سر استعمار فیلیپین

در اواخر قرن نوزدهم، آمریکا موفق به خارج کردن پورتوریکو و گوام از مستعمرات اسپانیا و افزودن آن‌ها به مستعمرات خود شد. پس از آن، با هدف به دست آوردن فیلیپین، آمریکا به نبرد با اسپانیا پرداخت. در نهایت، با امضای عهدنامه پاریس در دسامبر 1898، آمریکا مجمع‌الجزایر فیلیپین را از چنگ اسپانیا درآورد. برای توجیه حضور استعماری خود، آمریکا نیازمند بود که مسائلی را مطرح و افکار عمومی را با خود همراه کند. آن‌ها در گام اول، به مردم این ذهنیت را رساندند که فیلیپینی‌ها نمی‌توانند بر کشور خودشان حکومت کنند و انسان‌هایی دور از تمدن و عقب‌مانده با خوی وحشی‌گری هستند. این تصورات در ذهن مردم تبدیل به یک عقیده شد و آمریکا توانست برای هدف خودش آمادگی لازم را با اتحاد و افکار مردمش بدست آورد.

معرفی مردم فیلیپین به عنوان افراد وحشی!

آمریکایی‌ها روحیه جنگ‌آوری را یک ویژگی مثبت برای سربازان خود می‌دانند، اما همین ویژگی در فیلیپینی‌ها موجب شد که آنان را وحشی، بی‌رحم و بی‌عقل بنامند! در پی این گفته‌ها ویلیام هاوارد تفت(William Howard Taft)، رئیس‌جمهور آمریکا که در آن زمان به‌عنوان فرماندار نظامی فیلیپین فعالیت می‌کرد، درباره آنان گفته است:
جنگ برای آن‌ها مانند زندگی، مسالمت‌آمیز است. [آن‌ها جنگ‌طلب هستند.]1
ویلیام مک‌کینلی(William Mckinley)، رئیس جمهور آمریکا، مردم فیلیپین را بچه‌هایی می‌دانست که باید سرپرست آن‌ها می‌بود.2 آقای ساویسویک(Southwick)، نماینده مجلس آمریکا، گفت: «دروس مهدکودک‌های خود را برای آموزش فیلیپینی‌ها می‌آوریم!»3 تمام کارهایی که آمریکا انجام می‌داد تنها برای تحقیر فیلیپینی‌ها بود. آن‌ها فیلیپینی‌ها را به‌عنوان یک مشت بچه جلوه دادند و نظرشان بر این بود که باید سرپرستی از این کودکان را بر عهده بگیرند. این دیدگاه باعث می‌شد تا سیاست‌های امپریالیستی تحت عنوانِ خیرخواهی آمریکا مطرح شود. آن‌ها اقدامات مختلفی را در راستای توجیه مردم آمریکا برای حضور نظامی این کشور در فیلیپین انجام دادند.
کاریکاتور منتشرشده در استار تریبون(Star Tribune) باعث شد این ایده به ذهن مخاطب آمریکایی منتقل شود که ایالات متحده موظف است از فیلیپین مراقبت کند. این کاریکاتور با به تصویر کشیدن آمریکا در نقش یک پدر که در حال تاب دادنِ گهواره نوزاد فیلیپینی است، این ایده را منتقل می‌کرد که اگر ایالات متحده فیلیپین را به پرستار نامرتب (استقلال) واگذار کند، آن‌ها بدون شک رنج خواهند برد.4

تصویرسازی غیرمتمدنانه بومیان فیلیپین توسط استعمارگران آمریکایی در مجله نشنال جئوگرافیک7و8

کاریکاتور مجله استار تریبون برای توجیه حضور امریکا در فیلیپین5

ارائه تصویر دروغین از زنان فلیپینی به دنیا

ایالات متحده آمریکا، برای توجیه اقدامات خود دست به کاری تکراری در تاریخ خودش زد. آن‌ها تصمیم گرفتند در افکار عمومی، این ذهینت را ایجاد کنند که زنان فیلیپینی، عقب‌مانده و مظلوم هستند. با همین هدف نیز در پی سوءاستفاده از برهنگی و پوشش کم آن‌ها افتاده و تصویری غیرواقعی از زنان فیلیپین برای مردم دنیا مخابره کرد تا بتواند در پوشش خیرخواهی، به اهداف استعماری خود برسد.
در همین راستا دین ورکستر(Dean worcester)، استاد جانورشناسی دانشگاه میشیگان که بعدها به یک مقام عالی‌رتبه استعماری در فیلیپین تبدیل شد، از فیلیپینی‌هایی که حداقل پوشش را داشتند عکس می‌گرفت و چاپ می‌کرد. یکی از این عکس‌ها که در سال 1912 در مجله نشنال جئوگرافیک(National Geographic) منتشر شد، ورکستر را نشان می‌دهد که در کنار یک بومی ناشناس ایستاده است. تصویرسازی‌های مذکور برای نشان دادن تفاوت‌های جنسیتی، نژادی و بلکه تمدن و مدرنیته است. در عکسی دیگر ورکستر در کنار بومیان به ظاهر غیرمتمدن حضور دارد. او لباس کامل، قد بلند و ظاهر تمیزی دارد و در کنار بومیانی که تقریباً عریان و دارای پوست سیاه و کوتاه‌قد هستند، ایستاده است.6

اتهام بی‌بند و باری به زنان بومی فیلیپین

عکس دیگری در مجموعه شخصی ورکستر در دانشگاه میشیگان که در نشنال جئوگرافیک پخش شد، دو زن جوان فیلیپینی را با سینه برهنه جلوی دوربین نشان می‌داد. آمریکایی‌ها با تصاویری از زنان فیلیپینی برهنه، سعی می‌کردند آن‌ها را به‌ عنوان نماد انحراف و افراط جنسی نشان دهند و می‌خواستند القا کنند که زنان فیلیپینی به‌صورت شهوت‌انگیزی در حال خودنمایی جنسی بوده و به مرحله حیوانی رسیده‌اند. تصویرسازی از سینه‌های زنان رنگین‌پوست، به عنوان شاخصی برای برخی از پژوهشگران، از جمله نِریسا بالکه، مورد استفاده قرار گرفت. این پژوهشگران با ابداع اصطلاح «تصویرسازی شهوانی امپراطوری آمریکا»، مردم فیلیپینی را نژادی وحشی نشان دادند و استعمار آن‌ها را کاری صحیح دانستند. تمامی این اتفاقات در حالی رخ می‌داد، که زنان فیلیپینی تنها از پوشش بومی خود استفاده می‌کردند و هرگز دچار بی‌اخلاقی نبودند.
پس از این، زنان امپریالیست آمریکایی وارد حوزه آموزش و پرورش فیلیپین شدند و دختران را در کنار آموزش بافتنی و سایر مهارت‌ها، مجبور به استفاده از پوشش خودشان ‌کردند. آن‌ها این اقدام را به عنوان «رسالت زنانگی ویکتوریایی خود» در نظر می‌گرفتند و سعی داشتند فرهنگ خود را به مردم فیلیپین تحمیل کنند. در این راستا، حتی برنامه تحصیلی دختران فیلیپینی بر اساس این موضوع تنظیم می‌شد.

زنان فیلیپین، دوست ‌نداشتنی‌ترین زنان

آمریکایی‌ها در تصویرسازی‌هایی که انجام می‌دادند، سعی داشتند تا مردان فیلیپینی را افرادی وحشی معرفی کنند. سناتور جان سی اسپونر(Sen John C. Spooner) هنگامی که توجه‌ها را به زنان اروپایی ساکن در مانیل (پایتخت فیلیپین) جلب کرد، از ایده ترساندن مردم از «متجاوزین تیره‌پوست» استفاده کرد و گفت:
ما نمی‌توانیم [از فیلیپین] عقب‌نشینی کنیم. [باید بمانیم و زنان را حفظ کنیم.]9

آمریکایی‌ها با استفاده از تصاویر زنان برهنه فیلیپینی، آن‌ها را به عنوان افرادی وحشی در ذهن مردم توصیف ‌کردند. در یکی از متون شرق‌شناسان مشهور آمریکایی آمده است:
زنان فیلیپینی یکی از دوست نداشتنی‌ترین افراد شناخته می‌شوند. چشمانشان بزرگ است و نفرت در آن قابل مشاهده است.

تمسخر نژاد فیلیپینی‌ها از سوی آمریکا

سفرنامه‌هایی که آمریکایی‌های حاضر در فیلیپین می‌نوشتند، در واقع یک فهرست بصری از حقارت نژادی فیلیپینی‌ها بودند. کتابی به نام «جزایر ما و مردم آن‌ها» توسط خوزه اولیوارس، ژورنالیست و نویسنده آمریکایی، در این زمینه نوشته شده است. در این کتاب و سایر آثار نویسندگان دیگر، زنان فیلیپینی به عنوان هدف و همچنین موضوعی برای تمسخر نژاد آن مردم و تفاخر نژادی-تمدنی غربی‌ها در نظر گرفته می‌شوند. همچنین، نام کتاب نیز به خوبی ماجرا را توصیف می‌کند؛ در حقیقت جزایر مردم بومی فیلیپینی به عنوان دارایی و مِلک شخصی کشور آمریکا در نظر گرفته شدند.

زنان فیلیپینی، وسیله تأمین نیاز جنسی آمریکایی‌ها!

آمریکا همزمان با تصویرپردازی منفی برای مردم، سعی داشت برای سربازان خود، زنان فیلیپینی را بسیار زیبا نشان دهد تا بتواند آن‌ها را برای حضور در این کشور ترغیب کند. در راستای همین هدف، آن‌ها نقاشی‌ها و عکس‌های زنان فیلیپینی جوان را منتشر می‌کردند. آمریکایی‌ها عناوینی همچون «باز هم زن فیلیپینی! مثل همیشه تماماً زیبا!(Typical Filipino Beauty)»، «حمام کردن دختران فیلیپینی» و «ونوس‌های سیاه‌پوست(dusky Venus)» منتشر می‌کردند و این کشور را به ‌عنوان سرزمین زنانِ مطلوب نشان می‌دادند! حتی وزارت جنگ آمریکا، در یک گزارش به این موضوع اشاره کرد که زنان فیلیپینی مشتاق هستند تا توجه مردان آمریکایی را جلب کنند. در رسانه‌های آمریکایی فیلیپین را به عنوان جزایری جلوه می‌دادند که زنان در آنجا منتظر یک خواستگار با میل جنسی بالا هستند.10

شیوع فساد اخلاقی و جنسی توسط آمریکا در فیلیپین

آمریکا در رسانه‌ها و گفتمان‌های سیاسی و رسمی خود از جذابیت‌های جنسی بهره‌گیری کرد و این امر باعث شد که زنان فیلیپینی با مصیبت‌های وحشتناکی مواجه شوند. به عنوان مثال، آمریکایی‌ها روسپی‌گری (تن‌فروشی) را در فیلیپین قانونی اعلام کردند؛ چرا که به سربازان خود وعده داده بودند که در فیلیپین زنان با میل جنسی بالا و مایل به مردان آمریکایی حضور دارند. این وضعیت به گونه‌ای بحرانی شد که زنان آمریکایی طی اعتراضاتی، خواستار لغو این قانون شدند. به همین منظور، سازمان جنبش حق رأی زنان آمریکایی، افرادی را برای تهیه گزارش به فیلیپین فرستاد که با موارد متعدد فساد جنسی سربازان آمریکایی، به کشور بازگشتند.

مارگارت دی آلیس، یکی از فعالان جنبش ضد مشروبات الکلی، بیان کرد که:

آمریکایی‌ها صدها زن را گروه گروه به فلاکت و هرزگی می‌کشانند.
یک سرباز آمریکایی در نامه‌ای به سناتور کارمک، بخشی از این وضعیت را توضیح داد و در آن نوشت: وحشی‌گری بلافاصله شروع شد. در ملابون سه زن توسط سربازان مورد تجاوز قرار گرفتند. سربازان کارشان نوشیدن وینو و ویسکی بود و خبری از خیرخواهی آمریکایی نبود.11

جمع‌آوری زنان بی‌سرپرست برای روسپی‌گری

یک سیاستمدار مطرح آمریکایی، بیان می‌دارد که در بدو ورود سربازان آمریکایی، فاحشه‌خانه‌ها ایجاد شدند. اما فقط ماجرا در همین‌جا تمام نمی‌شد. آمریکایی‌ها از سراسر دنیا مانند ولادیوستوک، سنگاپور، یوکوهاما، هنگ‌کنگ، کلکته و دیگر بنادر معروف شروع به جمع‌آوری زنان بی‌سرپرست و وارد کردن آن‌ها به بازار روسپی‌گری کردند. فقط در یکی از موارد آن‌ها در یک کشتی 300 فاحشه را وارد فیلیپین کردند.12

منابع:

امپریالیسم علیه زنانتاریخچه ظلمدر طول تاریخزنان و امپریالیسم

واتس اپتلگراملینک کوتاه

مطالب مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *