زنان، قربانیان خشونت جنسی در کشورهای مدعی برابری

تجربیات یک پورن‌استار دانمارکی

«در 1 ژوئیه 1969 هرزه‌نگاری تصویری در دانمارک قانونی شد. تا زمانی که قانون پورنوگرافی تصویب شد، بحث بزرگی وجود داشت. یکی از سنگین‌ترین استدلال‌ها برای تغییر قانون این بود که زنان به اندازه قبل مورد تجاوز قرار نخواهند گرفت. بله آنها با این تحلیل قانون را تغییر دادند. بر این اساس، ما زنان باید خوشحال باشیم، زیرا مردانی که دوست دارند به ما تجاوز کنند، در عوض از بیرون یک مجله پورنو می‌خرند. اما نه، این یک دروغ بزرگ است. قانونی شدن پورنوگرافی، به این معناست که زنان را به عنوان شیء در نظر بگیریم و تجاوز به عنف را برحسب نیاز انجام دهیم.
این خشونت علیه زنان است که عده کمی از چنین ایدئولوژی سود می‌برند. در این ایدئولوژی زنان به عنوان اشیاء جنسی به نمایش گذاشته می‌شوند و نه چیز دیگر. پس چرا دولت ما با قانونی کردن پورنوگرافی موافقت کرد؟ به غیر از سرمایه چه چیزی موجب می‌شود کشور این قانون را تصویب کند؟ کشوری که حتی قبل از تغییر قانون با ارسال مجلات و فیلم‌های پورن به خارج پول درآورده است. پورنوگرافی رایگان به معنای سود بیشتر با بازار آزاد در دانمارک نیز بود. این جامعه بر اساس نیازهای سرمایه‌داران و مردان سازماندهی شده‌ است. اگر زنان به مبارزه علیه هر نوع ستم اقتصادی و ایدئولوژیکی دست بزنند، تهدیدی برای سرمایه و ساختارهای مردانه ایجاد می‌شود.

توهم آزادی و ارزشمندی

اجازه دهید به کسانی برگردیم که اجازه دادند از بدن آنها عکاسی شود. بله، من یکی از آنها هستم. زنانی که معتقد بودند آنقدر آزاد شده‌‌اند که هیچ چیز نمی‌تواند لمسشان کند، کسی نمی‌تواند از آنها بهره‌کشی کند و بدن‌شان را بدست آورد. چرا این کار را کردم؟ من خواستم سریعاً پول زیادی بدست آورم و این ساده‌ترین راه بود. من در این راه درآمد خوب و قابل توجهی کسب کردم، اما احساسم چیز دیگری بود. رفته رفته، من این کار را به عنوان خشونت علیه بدنم شناختم؛ بدنی که مانند یک تکه گوشت به نمایش گذاشته می‌شد. اینکار خشونت علیه همه زنان است؛ آنها نیز به خاطر گسترش صنعت پورنو رنج می‌برند. زنان زیادی که در طول سه ماه به عنوان یک مدل پورنو با آنها صحبت کردم، اغلب به خاطر این کار از خودشان متنفر بودند. اما آنها این کار را عمدتاً به اجبار انجام می‌دادند.
پس چرا دست از کار کشیدم در حالی که درآمد بالایی داشتم؟ من به سرعت یاد گرفتم که از خودم و از بدنم متنفر باشم. آموختم که باید از سرمایه‌داران، پول آسان آنها و از زوال این جامعه حمایت کنم. همچنین یاد گرفتم که مردان که خود را صاحب من و بدنم می‌دانند؛ ارزش من را در فایده‌های جنسی‌ام خلاصه کردند.

حمایت قانونی از خشونت جنسی

به خاطر اینکه مدل پورنو بودم چه کسی را متهم کنم؟ بله، من این کار را به میل خودم انجام دادم و سایر زنانی که با آنها صحبت کردم نیز این طور بودند. من دولت را متهم می‌کنم که قانونی را وضع کرده است که از یک جامعه مردسالار سرمایه‌داری با ایدئولوژی «زن به عنوان ابزار جنسی» حمایت می‌کند. قانونی که به فانتزی‌های جنسی مردان جان می‌بخشد؛ قانونی که زنان را به اشیاء منفعل برای آزار، تحقیر و استفاده تقلیل می‌دهد. من دولت را متهم می‌کنم و به جرأت می‌گویم که این خشونت علیه زنان است! اکنون زنان به کمترین قیمت به هر مردی فروخته می‌شوند. من دولت را به حمایت از صنعت پورنو و در نتیجه سرکوب زنان متهم می‌کنم. »¹⁰