همیشه کره جنوبی رو با صنعت فعال و مردمی سخت‌کوش شناختیم؛ اما واقعیت‌های بیشتری راجع‌به این کشور وجود داره! شاید شما هم در مورد اوضاع سختِ اقتصادیِ کره چیزایی شنیده باشید؛ در همین رابطه، موضوعی که ذهن هر کسی رو درگیر میکنه، وضعیت سالمندان کره‌ای، خصوصاً زنان سالمنده. واقعیت اینه که اونا، قربانی توسعه اقتصادی شدن و بعد از سال‌های زیادی که به کشورشون خدمت کردن، مجبورن به خاطر قوانین و ساختارهای نامناسب دولتی، آخر عمرشون رو با فقر و سختی بگذرونن!
نظرسنجی اداره آمار کره جنوبی نشون میده که ۱۰ میلیون نفر از 15 میلیون سالمند کره، اعلام کردن که برای تامین معیشت‌شون، باید بعد از بازنشستگی همچنان شاغل بمونن. البته موضوع به همینجا ختم نمیشه، چرا که همه سالمندان موفق به پیدا کردن شغل و کسب درآمد نمیشن! اینجاست که یه فاجعه برای اونا رقم میخوره…
نمونه این اتفاق، مادربزرگ‌های کره‌ای هستن که اطراف پارک و معبد جونگ‌میُو، در مرکز شهر سئول، مشغول فروش نوشابه‌های باکاس هستن! ماجرا اینه که اونا در واقع با پوششِ فروش نوشابه، دست به تن‌فروشی میزنن و بابت گذران زندگی، مجبورن از احترام و آبروی خودشون بگذرن!
پیرمردهای مسن حاضر توی این منطقه، میگن که اونا بهشون نزدیک میشن و اعلام می‌کنن که با هزینه ناچیز ۲۰ تا ۳۰ هزار وون، حاضر به تن فروشی هستن!
واقعاً این یه فاجعه بزرگ برای خانم‌های سالمند کره‌ایه؛ زنانی که از کودکی با آموزه‌های کنفوسیوس در مورد احترام گذاشتن به بزرگترها و زندگی با آبرو و افتخار بزرگ شدن، اما حالا یکی از اونا میگه: من گرسنه‌ام، نه به احترام نیاز دارم، نه به افتخار، فقط سه وعده غذایی در روز می‌خواهم!